خنده

از چه می خندی بگو آخر ترا خنده چه سود   

                   چون که در واقع تویی مجنون             ترا خنده چه سود    

گر که مجنون می کند خنده گهی گریه              حاکی ازاسرار اوست   

تو که بر احوال خود بینش نداری خنده هایت را چه سود   

خنده بر آینده ی خاموش خود یا که نه بر شهر ویران همین رویای خود   

خنده بر آواز بلبل            هان بدان آواز بلبل در خزان زیبا نیست   

خنده بر فردای خود                هان بدان فردا سحر پیدا نیست  

باغمان آتش گرفتست خنده بر چه می زنی   

تیغ در دست دشمن رگ امید را نشان خنده بر چه می زنی    

 خنده هامان را بیا اکنون نگه داریم دوست    

بغض اهریمن به دل تا قطع دستش خندهامان را نگه داریم  دوست    

                   صبح امید هست نزدیک خندهامان را نگه داریم ذوست 

           خنده ای بی دغدغه بی بغض و کینه ما ز این دنیا طلب داریم دوست