ای کاش

دیگه خاطراتتم خاکی شده 

                    چین روی صورتم از رفتنت حاکی شده  

کار طفل دل من عمری فقط زاری شده 

               دیگه گوش دلم ازمرگ صدات شاکی شده  

چی می شد یا چی می شه 

اگه بیای با کوچ اول پرستوها      توآسمان دل من 

دوباره پرواز کنی 

کاش می شد      یا که بشه 

دوباره آسمان تیره ی دلمرو مهتابی کنی 

باصفا و مهر دستات            طوفان دریای دلمرو  

دوباره باز آروم کنی  

کاش می شد    اما میدونم  

           زیرپای سنگ دنیا همه کاشی کاش نمی شه 

دل من غمگینه آری      غمشم مال دیروزه  

            غم دل پیر شده اما        دل من با تو جوونه 

نمی دونی       کاش می شد بخوای بدونی 

                                   غم دیرینه سالهای فراقت 

نمی بینی       کاش می شد بخوای ببینی 

                            گل خشکیده ی محفوظ به قلبم 

نمی خواستی     کاش می شد این بار می خواستی 

                             یک رز سرخ به من هدیه دهی 

و به این کار       دل من نه      دل یک شقایق هم نه 

دل سنگ گل سنگ رو 

                    تو با این کاره قشنگت 

                                 روزی صد بار آب می کردی