وچه زیبا از عشق می گغتی ای یار
نه با زبانت که من از آن ز احساست نشنیدم
با موج دریای نگاهت واین گرداب
چه آهسته مرا در خود غرق کرد
وچه بی رحمانه سوختنم را شنیدی
ودستی نفشردی