ماه رخ

آسمان را دیدم وماه رخت را خواستم  

                                     غنچه ی گل دیدم و لعل لبت را خواستم

من برای خواندن آن شه کتاب وصف تو  

                                      از خدا دست تو و وصل دلت را خواستم 

بی خانه

از دست دلت دست کشم باز    

                                       آواره ی و بی خانه شوم باز  

از دوری چشمان تو ای دوست  

                                     آه دل خود پیش خدا باز برم باز

کلبه ی ویران

                              مجنون شده ام مجنون      

                                                      دوری ز رخش درد است 

                              درمان ز رخش جویم   

                                                      درمان ز منش سرد است 

                              مجنون شده ام مجنون  

                                                         من شعر نمی خوانم   

                             دیوانه ی دلدارم   

                                            محبوس و گرفتارم  

                                                               آواز نمی خوانم  

                                   من خفته به ناز بودم              

                                                   حسنش قدحم پرکرد    

                             عاشق شده از لعلم  

                                    مجنون شده از هیچم  

                                                    از عشق گریزانم 

                            من کلبه ی ویرانم