صید بی صیاد
صید بی صیاد

صید بی صیاد

شعر

سکوت

وجودم سرشار از آواز سکوتت  

فریاد فصل ها در صدایت   

نسلها سینه سوخته ی این غبار بی سوار  

و تو ...  

... بر سن سنفونیک انتظار
  
ومن اندیشه کنان که تو میایی!!!!!!!!!!!؟؟؟؟؟؟؟

غرور

ما دوتن هردوتامان مغرور

دستهامان٬چشمهامان هردو از هم دور

سالها خوردیم ضربه ها از این غرور

خسته گشته این دل کم طاقتم

با غرور انداختم زیر پای خود آن غرور

روی کرده سوی تو این بی غرور

ای عزیز این دل خسته

من دگر تاب این همه صبر صبوری را ندارم

اینک ای دوست کجایی ؟

من خودم آنجا به دیدار تو میایم

فرشته

آه ای فرشته ی زیبای زندگی بیا  

 

                                          زیبا تر از شکوه آواز بندگی بیا   

دوشم بگفت طفل خسته دل حزین   

                                     باشد نگاه او کلید قفل بردگی بیا